08-02 Arwah Penasaran Mengikuti Pelaku (Bgn 2)

Kasus Aneh di Taiwan 08

Arwah Penasaran Mengikuti Pelaku

Ditulis oleh : Venerable Jinghui

(Bagian 2)

Saya bertanya lagi : “Ada masalah apa?”

Dia menjawab lagi : “Dengarlah dengan seksama laporan dari saya!”

Setelah saya menghabisi nyawa sahabatku, selama setengah tahun pertama, tak peduli ke manapun saya pergi, semua orang melihat ada orang yang mengikutiku terus, mirip ada dua orang yang jalan bersama.

Contohnya ketika saya naik kereta api, sudah jelas saya sendirian, tetapi penjual tiket bertanya apakah saya membeli tiket untuk dua orang, setelah masuk ke dalam gerbong kereta, petugas pemeriksa juga meminta saya menunjukkan tiket dua orang, katanya termasuk penumpang yang duduk di sebelah saya.

Tempat duduk yang saya tempati cuma saya sendirian, tetapi tempat duduk di sebelahku, selamanya tidak ada orang lain yang menempatinya. Semua orang melihat dengan jelas di sebelah tempat dudukku, ada seorang penumpang yang tidak pernah berbicara.

Saya makan di restoran, saya hanya sendirian, tetapi bos restoran malah mengatakan ada dua orang.

Saya naik taksi, sudah jelas cuma saya seorang diri, tapi supirnya juga mengatakan dua orang.

Saya pulang ke rumah, istri dan anak-anakku bilang ada orang lain yang masuk bersamaku, saya tidur, kata mereka di sebelahku juga ada orang lain yang ikut tidur bersamaku, bagaimana istri dan anak-anakku tidak ketakutan? Meskipun waktu mandi, di dalam kamar mandi juga berdiri seorang sosok yang tidak dapat saya lihat, membuat keluarga kami jadi kacau balau.

Keluargaku jadi sangat ketakutan, selain cuma saya seorang diri yang tidak dapat melihatnya, semua orang dapat melihat kehadirannya. Siapakah orang ini?

Saya melewati semester pertama dengan begitu tersiksa, kemudian sosok orang itu tidak muncul lagi.

Tetapi sepasang mataku mulai sering muncul halusinasi, tak berdaya membedakan nyata dan ilusi.

Saya menumpang kereta api, saya berdiri di Peron, saya sudah melihat dengan jelas kereta api sudah datang, begitu kakiku melangkah naik ke atas kereta api, tubuhku langsung jatuh di atas rel kereta, petugas rel segera membantuku berdiri, saya sungguh tidak mengerti, padahal tadinya saya jelas-jelas melihat kereta api sudah datang, kenapa sekarang tidak tampak lagi?

Berulang kali saya mengalami kejadian yang serupa, tiap kali kakiku melangkah naik ke atas gerbong, yang saya injak adalah kosong, kemudian saya terjatuh di atas rel kereta api.

Saya benar-benar tidak dapat membedakan mana yang nyata dan mana yang ilusi.

Ketika mengemudi mobil, sudah jelas saya melihat di depan ada jalan besar, saya menyetir ke arah depan, malah terjun ke dalam sungai.

Kadang kala, sudah jelas saya melangkah masuk ke dalam toko, tetapi malah jatuh ke dalam parit di pinggir jalan.

Saya sudah tidak tahu lagi apa yang dilihat oleh sepasang mata saya, mana yang nyata dan mana yang ilusi? Saya juga bingung, kalau saya berjalan maju, entah kejutan apa yang akan terjadi padaku?

Setiap kali saya menyantap hidangan, melihat mangkok nasi penuh dengan belatung, manalah saya punya selera lagi? Tetapi kalau tidak makan, bagaimana saya bisa bertahan hidup?

Jujur saja, saya tidak sanggup melanjutkan kehidupan begini lagi, makanya, saya ikhlas menyerahkan diri untuk menerima hukuman atas perbuatanku.”

Setelah mendengarnya, saya merasa sungguh menakjubkan, sungguh merupakan Hukum Alam itu adil, pelaku kejahatan pasti menerima balasannya.

Kemudian kami membawanya ke lokasi kejadian untuk menjalankan proses Rekonstruksi atau reka ulang adegan kriminalitas.

Saya tidak habis pikir pada kasus “Menipu harta dan menghabisi nyawa orang lain” ini, sesungguhnya siapa yang telah memecahkan misteri ini? Apakah korban sendiri? Bukankah dia telah mati?

Apakah orang mati itu benar sudah mati?

Catatan 01 :

Terdakwa berkata : Korban memberitahukan padanya lewat mimpi, terdakwa harus menyantap sampai habis belatung-belatung yang ada di mayatnya.

Catatan 02 :

Sewaktu korban selalu membuntuti terdakwa, semua orang dapat melihat penampakannya. Tetapi ketika terdakwa sedang menyantap hidangan, mangkok yang penuh berisi belatung, hanya dapat dilihat oleh terdakwa, orang lain tidak dapat melihatnya.

~Selesai~

 

《臺灣奇案》

 ～淨慧法師 作

八、冤魂不離  常隨兇手

（二）

我再問：「出了什麼狀況嗎？」

他再答：「就且聽我做個報告吧！

我把對方弄死以後的第一個半年。不論我走到哪裡，所有的人都看到有個人與我形影不離，幾乎全是兩人行。譬如我坐火車，明明只有我一 個人，剪票員問我要兩張票，火車上的查票員也問我要旁邊那個人的票。 我坐在位置上，只有我一個人，可是旁邊卻永遠沒有人再坐上來。他們 都看得清清楚楚，我旁邊坐著一個不說半句話的人。我到餐廳吃飯，我 只一個人，但店老闆卻說是兩個人。我坐計程車，明明只有我一個人， 司機也說是兩個人。我回家，妻子兒女都說我身邊有個人一起進門，我 上床睡覺，旁邊也睡了一個人，這叫妻子兒女如何受得了呢？即使洗澡， 浴室裏也總站著一位我看不到的怪人，幾乎把我們一家弄亂了。

我們家人都很害怕，除了我看不到外，人人都看得到。這人到底是誰？ 很痛苦地熬了半年，這人突然不再出現了。但我開始兩眼屢屢產生幻覺， 無法分辨真假。我搭火車，站在月臺，明明看到火車來了，我一上車， 卻整個人掉落在月臺下的鐵軌上，鐵路警察扶我起來，我卻不知道剛剛 明明來了一列火車，怎麼會突然不見了。我曾一連好幾次，因為兩眼幻 覺而踩空，以致摔落月臺下的鐵軌上。我真不知道該如何來判斷是幻覺， 還是實景？我開車，明明前面是條大馬路，我往前開，卻掉進一條大河 裏。有時，我明明走進一家商店，卻掉落路旁的水溝。我已經不知道我 兩眼所看到的情景是真還是假？更不知我往前走，所碰到的，將是什麼 危險。我每餐吃飯，都看到一條條的蛆在碗裏鑽動，我哪吃得下呢？可 是不吃，我又怎麼能活呢？說真的，我已沒有辦法活下去了，所以，心甘情願來接受國法制裁。」

我聽了，覺得很不可思議，真是天網恢恢，疏而不漏。

後來，我們帶他去現場模擬當年作案的實況。我一直不瞭解這個謀財 害命的刑案，究竟是誰破的？是死者自己嗎？他不是早被害死了嗎？而 且不是爛得連骨頭都崩散了嗎？

人死就真死了嗎？

附註一：被告說：被害人在夢中告訴他，要他把屍體上的爛蛆，一條 條全吃光。

附註二：被害人緊跟被告時，人人都看到，獨獨被告看不到。但被告 吃飯時，整碗的蛆卻只有被告看到，任何人都看不到。